Een visbootje hebben.....
Ik vis al
meer dan 20 jaar op zee, grotendeels vanaf de boot. Wedstrijden, buitenlandse
vistrips, als opstapper meegaan met kotters en offshoreboten. Alles deed ik al,
maar toch voelde ik me een beetje beperkt en begon van een eigen bootje te
dromen. Zo’n 8 jaar geleden was het dan eindelijk zo ver, ik ging mijn eigen
bootje kopen. Eerst het thuisfront overtuigd en een budget afgesproken. Na heel
wat rondgekeken en onder andere op het Delta forum gehoord te hebben, koos ik
voor een ca 20 jarig oud ranaatje dat ik voor 3250 euro op de kop kon tikken
bij Poelgeest. In deze prijs was dan ook nog een nieuwe gps, Furuno GP-32, een
Eagle dieptemeter, anker, touw, fenders en een nieuwe trailer inbegrepen. De
motor die erop stond was een oude Yamaha 40 pk tweetakt met twee benzinetanks,
het geen achteraf een heel goede motor bleek te zijn. Ik was de koning te rijk.
En zoals iedereen dat waarschijnlijk doet bij de aankoop van een boot,
probeerde ook ik mijn bootje in te richten naar mijn eigen zin. Zo praktisch
mogelijk en alles in functie van het vissen. De laadruimte was wel wat beperkt
vond ik. Hiervoor heb ik vooronder een
bak vast gesjort. Verder plaatste ik een radarreflector, hengelsteunen,
hengelhouders, deltabak, verlichting in de kajuit, … 
Na een
jaartje kwam de eerste grote
verandering, nl de kleur. De originele kleur, geel, bordeaux viel best wel mee,
maar dit in combinatie met blauwe antifouling was wat raar. Alles dus in de
witte lak gezet en de blauwe antifouling behouden. Van deze gelegenheid
gebruikt gemaakt om de kielstrip te vervangen, die begon te lekken. Dit blijkt
trouwens een veel voorkomend euvel van rana, hetgeen trouwens makkelijk op de
lossen is. Ik haalde de strip eraf en liet er één maken op maat in inox en met
voorgeboorde gaten. Bij de specialist een 2-komponenten hars (Solupox Multi)
gekocht en heel de binnenkant van de kiel opgegoten met de hars. Hierdoor kwam
er in de kiel een driehoekvormig, hard deel over heel de lengte van de boot.
Tijdens het uitharden in de voorgeboorde gaten dan de strip vastgezet
zodat alles een geheel kon worden.
Kort hierna ben ik veranderd van gps toestel,
de Furuno ging weg en daarvoor in de plaats kwam een Standard Horizon CP180
kaartplotter. Een uiterst handige kleurenplotter waar ik al jaren plezier van
heb. Gedaan nu met de kaarten op papier, die kunnen nu droog in het opbergluik
blijven.
Dan na een jaartje of drie ervoor gekozen om
een andere motor te kopen. Een demomodel Tohatsu 50 pk TLDI gekocht en hiervoor
de spiegel verstevigd met een aluminiumplaat. De topsnelheid ging van 38 km/u
naar ca 50 pk/u met deze aankoop. Ook ging het verbruik fel naar beneden. Ik
natuurlijk alweer heel tevreden en stortte me terug in heel wat visavonturen.
Tijdens deze periode heb ik aan de bakboordzijde een eerste keer een vast
opbergluik gemaakt. Eerst een geraamte gemaakt in panlatten en daar 3mm
multiplex tegenaan getimmerd. Dit werd gepolyesterd en drie keer gelakt. Meteen
gaf dit de boot een stuk stevigheid meer. In de bak twee luikjes ingewerkt en
ik kon weer verder.
Na enkele
jaren leuk varen en vissen ontdekte ik de zeebaarsvisserij en vond ik de kajuit
in de weg staan bij het werpend vissen met kunstaas. Eerst ging ik op zoek naar
een andere boot, centerconsole bij voorkeur. Maar, de meesten zullen het
waarschijnlijk wel herkennen; voor je oude boot krijg je niks meer, en wil je
zelf een andere tweedehandse boot kopen dan zijn de prijzen weer heel hoog
hoger. Na een beetje gewikt en gewogen te hebben(en vooral gerekend), besliste
ik om mijn rana’tje nog maar eens een facelift te geven. Deze keer was het een
beetje drastischer. De kajuit ging eraf en de bodem werd volledig vernieuwd. De
console werd verstevigd met extra opbergruimte, de zitbank werd gepolyesterd en
de boorden werden ook verhoogd. Hiervoor ging ik op dezelfde manier te werk als
bij de vorige bak die ik maakte. Eerst uitgetimmerd en dan gepolyesterd. De
bodem heb ik helemaal uitgebroken. Hierin dwarsspanten gemaakt en daarop ook
een multiplexplaat. Hierin boorde ik gaten om de dubbele bodem op te spuiten
met PU schuim. Daarna overal weer twee lagen polyester op, en de bodem kreeg
een extra derde laag. Alles weer in de witte lak en op de bodem antislipverf
met extra zand in verwerkt. Tegelijkertijd heb ik de elektriciteitsleidingen
vervangen en een nieuwe schakelkast geplaatst.
Als
laatste werd er een buiskap besteld bij Zeilmakerij MAK, het geen een heel mooi
eindresultaat gaf. Momenteel heb ik al enkele trips gedaan en ik moet zeggen
dat het resultaat boven alle verwachtingen uitkomt. De boot is enorm solide
geworden, bij mooi weer het kapje open en bij regen of kou lekker beschut
achter het kapje. Het voorop gestelde doel, het werpend vissen, kan ik nu
ongestoord doen.
Al deze verbouwingen samen met de goede eigenschappen de romp van
het model rana heb ik nu weer een bootje volledig naar mijn zin. Hoe lang dat
echter weer gaat duren, …. ?
Nico Opdebeeck
